|
W przyjętym w naszym serwisie nazewnictwie SLA jest zaliczana do grupy Chorób Neuronu Ruchowego (MND). Co to oznacza? MND jest grupą kilku chorób, których wspólnym mianownikiem jest to, iż w nich wszystkich uszkodzone zostają tzw. neurony ruchowe; a różnią się w dużym stopniu objawami, przebiegiem oraz rokowaniem. Jednak główną chorobą z grupy MND jest SLA, które stanowi większość przypadków MND. W praktyce objawy chorób zaliczanych do grupy Chorób Neuronu Ruchowego (MND)"mieszają się" i tak przykładowo jedna z chorób z grupy MND może po pewnym czasie przekształcić się w pełnoobjawowe SLA (Adamek, Tomik).
O tym jakie mogą być inne choroby z grupy MND poza SLA znajdziecie Państwo we fragmencie książki Dariusz Adamek, Barbara Tomik; Wydanie I. Kraków 2005; str. 18 i tabl. str. 106. "Stwardnienie boczne zanikowe". Termin SBZ należy rozumieć jako synonim terminu SLA używanego w naszym serwisie internetowym. Niestety, aby w pełni zrozumieć treść tego fragmentu należy dysponować wiedzą medyczną z zakresu neurologii.
"PBP charakteryzują objawy wynikające z uszkodzenia jąder
ruchowych i nerwów czaszkowych V, VII, IX, X, XI i XII pnia mózgu oraz
dróg korowo-jądrowych. PBP występuje w ok. 25% przypadków wszystkich
MND. Objawy mieszane (opuszkowo-rzekomoopuszkowe) zlokalizowane są
tylko na poziomie opuszki. Ten zespół, izolowany niekiedy przez kilka lat,
może być początkiem pełnoobjawowego SBZ. Stąd, celowym jest
poszukiwanie objawów uszkodzenia LMN w kończynach w badaniu EMG
u chorych na PBP. W PMA pojawiają się cechy uszkodzenia tylko dolnego
neuronu ruchowego: osłabienie i zaniki mięśni kończyn, szczególnie rąk,
osłabienie lub zniesienie odruchów głębokich, zwykle nie ma objawów
uszkodzenia na poziomie opuszki (tj. pnia mózgu). W tej rzadko
występującej postaci choroby neuronu ruchowego (ok. 10% wszystkich
MND) przeżycia są długie: do 30-40 lat. W PLS występują cechy uszkodzenia
tylko górnego neuronu ruchowego, najczęściej jest to powoli narastająca
parapareza spastyczna z wygórowaniem odruchów i odruchem Babińskiego,
często z napięciem spastycznym większym od samego niedowładu. To
właśnie ono odpowiada za zaburzenia chodu pacjenta. Rzadko w PLS
pojawia się powoli narastająca dyzartria typu spastycznego. PLS występuje
u ok. 5% chorych na MND, progresja jest bardzo powolna, wieloletnia
(Strong i Gordon, 2005)."
|
|
|
Strona główna
